Mixed martial arts (Engels voor gemengde gevechtskunsten), meestal afgekort tot MMA, is een multidisciplinaire vechtsport die zich richt op het combineren van technieken uit meerdere traditionele vechtkunsten (en vechtsporten) die door beoefenaars van MMA met de verzamelnaam TMA (Traditional Martial Arts) worden aangeduid, zoals worstelen (grappling), judo, karate, kungfu, kickboksen, thaiboksen, boksen, jiujitsu en taekwondo. Een belangrijk verschil met deze bronnen is dat de daaruit afkomstige technieken zijn losgemaakt van alle daarvoor vaak nog juist kenmerkende regels, principes en tradities. Dat MMA-wedstrijden geen regels zouden kennen ter bescherming van de vechters is echter een misvatting. Deze regels verschillen echter per organisatie.
Er bestaan diverse namen voor MMA, waaronder free fight ('het vrije gevecht'), vale tudo ('alles mag') en cage fight ('kooigevecht'). Ook zijn er veel organisaties die MMA-toernooien organiseren. Veel van die organisaties hanteren tegenwoordig de Unified Rules of Mixed Martial Arts, opgesteld en gebruikt in de VS. De grootste MMA-organisatie is het Amerikaanse Ultimate Fighting Championship (UFC).
Disciplines
Veruit de meeste vechters hebben een achtergrond in het thai- of kickboksen, Braziliaans jiujitsu of Grieks-Romeins worstelen. Deze stijlen zijn effectief gebleken. Zeker in het begin van het MMA bleek dat de 'grappler' (worstelaar/grondvechter) het vaak won van de striker, oftewel de staande vechter. Karateka's, boksers en kickboksers die de overstap naar MMA maken zijn dus niet altijd succesvol omdat in MMA naast het staande gevecht het grondgevecht en de clinch van belang kunnen blijken. Het vuistgevecht vormt echter wel een uiterst belangrijk onderdeel van het MMA-totaalbeeld, vooral nu elke vechter bekend is met het grondgevecht, en het steeds meer om het atletisme van het individu gaat, en niet langer over wie de beste vechtsport beoefent. Veel vechtsporters kiezen vaak nog een tweede of later een derde vechtsport, om hun vaardigheden te vergroten. Op sportscholen wordt vaak in diverse vechtkunsten en vechtsporten lesgegeven. Er zijn ook vechtsporters die trouw dezelfde vechtsport aanhouden. Dit kan een nadeel zijn bij MMA, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.
Het grote verschil met "gangbare" vechtsporten is dat veel geoorloofd is, van stoot- en traptechnieken, elleboog- en knietechnieken, tot klem- en wurgtechnieken.